Özet
Mevlânâ’nın Mesnevî’sinde “Mânâ Dili”
[Cengiz Gündoğdu, “Mevlânâ’nın Mesnevî’sinde ‘Mânâ Dili’, Tasavvuf İlmî
ve Akademik Araştırma Dergisi, Ankara 2005, Y. 6, S. 14, ss. 221-231]
Mevlâna Celâleddin-i Rûmî tasavvufî tefekkür ve şiirin zirve
şahsiyetlerinden biridir. Onun İslâm dünyasındaki tasavvufî birikimin
bir mahsûlü olarak kabul edilen eserleri ve fikirleri yedi yüz yılı aşkın bir
süre geçmesine rağmen, hâlâ güncelliğini yitirmemiştir. Yalnız
Mevlânâ’nın değil belki bütün tasavvufî edebiyatın en ünlü mahsulü
olan Mesnevî adlı eseri, “dil” ve “muhteva” estetiği ve “mânâ” derinliği
bakımından hala eşsizliğini korumaktadır.
Bu çalışmada, Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî’nin Mesnevî’de kullandığı
ve kendine has bir renk taşıyan “mânâ dili”ne vurgu yapılmakta ve bu
“dil”i idrakte okuyucu rolüne verdiği önem üzerinde durulmaktadır.
Anahtar Kelimeler